|
||
Na zaproszenie Agencji GRUV ART Biała Bluzka
W roli Elżbiety Krystyna Janda
„Biała bluzka” oparta na opowiadaniu Agnieszki
Osieckiej to opowieść o miłości niemożliwej, bo
miłości do opozycjonisty. Historia kobiety nie mogącej
sobie poradzić ze sobą i z Polską lat stanu wojennego.
Tytułowa biała bluzka była marzeniem i znakiem
przystosowania do życia w kraju zakazów i nakazów,
cenzury, opozycji (…). Kraju braku wolności, w którym
ułańska fantazja podlewana alkoholem, miłość,
przyjaźń i poczucie humoru pozwalały czuć smak życia.
Dziś powrót do tamtej opowieści oznacza
przedstawienie datowane znów w tamtych
czasach. Ale bohaterka - dziś dojrzała kobieta po
przejściach - i interpretuje, i myśli odmiennie. To
samo, ale w innym zabarwieniu, inaczej akcentując
problemy. Spektakl opowiada także nowym
pokoleniom, w sposób specyficzny dla Osieckiej,
klimat i koloryt czasu minionego. W spektaklu emocje
opowiadane są także przy pomocy dziesięciu
najważniejszych piosenek Agnieszki Osieckiej. To
spektakl muzyczny ilustrowany materiałami
filmowymi. |
napięcie, sprawiające, że wierzymy w każde słowo,
które pada na scenie. O atmosferze przedstawienia
decyduje w dużej mierze jej energia i jej
zaangażowanie. Ta moc, czystość przekazu wiąże się
również ze sposobem zaaranżowania przestrzeni
scenicznej. Janda większość spektaklu spędza na
obrotowym krześle, z którego zarówno mówi teksty
napisane przez Elżbietę, jak i wysłuchuje odpowiedzi
Krystyny. W tle znajduje się telebim, na którym
wyświetlana jest twarz aktorki. To również dzięki
temu każdy jej gest nabiera szczególnego wymiaru.
Najmniejsza zmiana mimiki czy odmienne spojrzenie
pociąga za sobą zmianę całej atmosfery spektaklu.
|